Beagle Club



Toffee Haroo *10-05-2010 †11-07-2023

Wat missen wij onze lieve Beagle.

Als pup geboren op 10 mei 2010 bij Frans en Anjo Brock, heeft onze (tweede) Beagle al eens in de Beagle Bode gestaan.
Geboren als Xedric hadden wij hem hernoemd: Toffee Haroo. Hij kon zijn eigen naam uitspreken, zo schreven wij. Op de puppycursus stal hij de show, iedereen stond te lachen maar, wellicht een beetje gematst, zijn diploma haalde hij!

Op de leeftijd van 13 jaar heeft één van zijn bijnamen, zoals ‘Toffeeknor’, plaatsgemaakt voor ‘Stinkiepoeh’. Steeds vaker kreeg hij darmproblemen. Ondanks heel goed opletten, vrat hij tijdens het uitlaten het smerigste denkbaar, dol op wat andere dieren achterlieten. Of even lekker rollen in een koeienplak, rotte vis of nog erger.

Toffee was lief, rustig en gemakkelijk. Afwachtend, maar soms tegen een grote hond: ‘Haroo’! Poezen? Interessant en dat ze niet met hem wilden spelen vond hij raar. Eén keer at hij zijn hele voorraadbak brokjes leeg dus op naar de dierenarts.

Toffee had inmiddels een slecht gebit. Knaagbotten verstopte hij, ook binnen, kauwsnacks schrokte hij ongekauwd naar binnen. Er zijn een aantal kiezen getrokken en zijn mooie witte hoektanden waren ondanks dagelijkse poetsbeurten, wat bruiner en afgesleten.
Toffee was gevoelig voor stemmingen. Harde woorden? Snel in een hoekje. Verdrietig? Tegen je aan zitten. Tijdens verhuizing en verbouwing was hij zo in de stress dat hij niet meer kon lopen. Even logeren bij een rustige pleegbazin en hij was weer hersteld. Hij kon goed communiceren: krabde net zolang aan zijn waterbak tot deze gevuld was en gaf aan als hij uit wilde.

Tijdens de hete zomerdagen in juli 2023 dachten wij aanvankelijk dat de hitte hem parten speelde. Maar na enkele bezoekjes aan de dierenarts en steeds meer lijden bleek dat driekwart van zijn longinhoud gevuld was met vocht. Met geen zicht op genezing hebben we het vreselijke besluit moeten nemen en hem uit zijn lijden laten verlossen. Tranen.

Elbert en Liet Waller
Zaltbommel