Beagle Club



De kleuren van de Beagle

Volgens de officiële Rasstandaard zijn de volgende kleuren toegestaan bij de Beagle:

Driekleuren
Zwart, bruin en wit Blauw, bruin en wit
‘Pieds’
Das en wit (badger pied) Haas en wit (harepied) Citroen en wit (lemon pied)
Tweekleuren
Citroen en wit Rood en wit Bruin en wit Zwart en wit
Helemaal wit

Met uitzondering van een geheel witte hond, kunnen alle bovengenoemde kleuren als mottle (met sproetjes) worden gevonden.

Er zijn kleurvarianten die dicht bij elkaar liggen, waardoor de kleur soms lastig te benoemen is.
In Nederland wordt voornamelijk gefokt met de volgende kleuren:
-Driekleur
-Tweekleur (alle varianten behalve zwart/wit)
-Haas en wit.
In onderstaande fotogalerij laten we zoveel mogelijk kleuren zien.

Behalve bovenstaande kleuren zijn er ook nog niet toegestane kleuren, zoals leverkleur. Voor deze honden kan wel een stamboom worden aangevraagd maar er mag niet mee worden gefokt.


Oorsprong

Oorspronkelijk komt de Beagle uit Engeland en hij werd daar voornamelijk gebruikt voor de meutejacht. In tegenstelling tot wat veel mensen denken, waren de jagers te voet (en niet te paard). Als je loopt en de Beagles zijn ‘in het veld’ dan is het fijn als ze veel aftekening (vlekken) hebben met vooral veel wit want … dan zie je ze gemakkelijker!

In Engeland fokte men daarom bij voorkeur met exemplaren met veel wit, iets wat je daar nog steeds veel ziet.

 

Aftekening

Er is wat betreft ‘aftekening’ (waar de vlekken zitten) geen regel behalve deze: de punt van de staart moet wit zijn.
Veel mensen denken bij een Beagle aan een een driekleur hond met een zogenaamd ‘zadel’ op zijn rug (het zwarte rug-gedeelte). In de praktijk blijkt dat liefhebbers van ons ras dat niet altijd als hun ideaal zien. Zij vinden de kleur/aftekening ondergeschikt aan karakter en gezondheid.

 

‘Beagles zijn net toverballen’

Dat hoor je best vaak als je Beagle-eigenaren spreekt. Mensen bedoelen dan dat ze vanaf pup nog ‘doorkleuren’. Dat klopt ook. Het ’tan’ (de warme bruine kleur) komt wat later door op de poten en het hoofd. Soms heeft een pup losse witte haren in de vacht, deze vallen vrij snel uit.
Daarnaast kunnen ze best wel snel grijs worden, vandaar de bijnaam ’toverballen’.

Wat betreft het zwarte ‘zadel’ op de rug, dat kan diep glanzend zwart zijn, vervaagd antraciet-zwart, alles is eigenlijk mogelijk (en toegestaan).
Het bruin (’tan’) kan variëren van rood tot lichtbruin.

 

 


Driekleur Beagle (zwart / bruin / wit)

Dit is de meest voorkomende kleur bij de beagle. Het zwarte ‘zadel’ op de rug kan glimmend zwart zijn, maar ook ‘faded’, dus vervaagd. Niet alle beagles hebben de tekening, zoals in de eerste 3 foto’s. Er zijn ook ‘gebroken’ 3-kleuren of zelf bijna witte honden met hier en daar wat zwart en bruin (dat zijn de laatste 2 foto’s).


Driekleur Beagle (blauw, wit, bruin)

De blauwe Beagle zie je niet vaak. Het is een toegestane kleur maar niet gewenst door de meeste fokkers omdat bij deze aparte kleur, de ogen soms wat geler worden, wat de hond een minder aantrekkelijke uitstraling geeft. Daarnaast voldoet zo’n hond met te lichte ogen niet meer aan de rasstandaard, dus zal er zelden mee gefokt kunnen worden. Onderstaande hond (in 3 fases van haar leven) had lichte ogen maar niet té licht. Desondanks is er niet verder mee gefokt.
Zoals je ziet, zien ze er heel apart uit bij geboorte. Naarmate ze ouder worden, wordt het zadel op de rug antraciet/blauw, het tan (bruin) lijkt op koffie met veel melk.


Tweekleur  (citroen/wit, Rood/wit, bruin/wit, zwart/wit)

De intensiteit (warmte) van de bruine kleur, bepaalt welke van de varianten het wordt. Meestal zien we in Nederland citroen/wit en rood/wit.
Een tweekleur pup (citroen/wit, rood/wit en bruin/wit) is bij de geboorte bijna geheel wit, je ziet wel waar het tan (bruin) gaat komen maar het is heel ‘vaag’ te zien. Ook weet je dan nog niet welke variant 2-kleur het gaat worden.
Een tweekleur pup zwart/wit zal ongetwijfeld zwart/wit worden geboren, hier weet je dus vanaf het begin al hoe de tekening/kleur zal worden.


Pieds (Das/wit, Haas/wit en Citroen/wit)

Er zijn dus drie soorten Pieds. De gekleurde (dus niet witte) haren hebben een donkere punt. Of het een haas, das of citroen-pied is, wordt bepaald door de intensiteit (warmte) van de gekleurde haren. Ook hier is het onderscheid (net als bij de tweekleuren) weer lastig te maken. De meeste Pieds worden als Hazenkleur geregistreerd. Naar mate de hond ouder wordt, zal de kleur ook hier vervagen en is soms de zwarte punt aan de haren niet meer te zien. Maar, een Pied heeft altijd nog een apart kenmerk, namelijk de vlinderneus, waarbij het middengedeelte lichter is dan de buitenranden (zie ook foto hieronder). De pups lijken bij geboorte op tweekleurige pups met donkere oogranden maar ze zijn bruiner (goudbruin) dan tweekleur pups die haast wit zijn bij geboorte.


Mottle (geen kleurvariant!) Het is een toevoeging op één van de erkende kleuren

Een Beagle met sproetjes (ticking) is niet altijd een Mottle.
Een Mottle heeft kleine vlekjes donker haar op de witte delen van de vacht (sproetjes of ticking) én de witte haren zijn niet zuiver wit maar meer cremekleurig. Je kunt een Mottle het beste herkennen aan de voetzolen als pup. Binnen de eerste week zullen er kleine vlekje op de voetzolen komen.
Weliswaar zal bij een ‘gewone’ kleur dit ook gebeuren maar veel later, zie hiervoor de foto hieronder van links een Mottle-pup en rechts een Driekleur-pup uit hetzelfde nest.

 

Met dank aan: Lemon Drops Beagles Duitsland