Toos *06-08-2008 †07-03-2023

In Memoriam: Toos

Toos  (Crown Fire from Oldengaerde Nest)

Toos vormde met haar ‘zus’ Beppie een gouden team. Beiden konden van de lijn, ze bleven bij ons in de buurt en ze waren graag in elkaars gezelschap.
Allebei op cursus, zowel gehoorzaamheid als behendigheid, waar ze volop van genoten.

Na het overlijden van Beppie was Toos nogal verloren en alleen. Pup Marie kwam erbij, wat Toos wel fijn vond, maar ook erg vermoeiend.
Toos was per slot van rekening 10 jaar en Marie was heel erg actief. Vandaar dat er een jaar later nog een pup bij kwam, Anna. Marie en Anna konden samen ravotten en Toos deed mee als ze er zin in had, anders lag ze lekker in haar mandje. Toos was en bleef wel de baas en leidde en beschermde haar zusjes.

De postbode en de krantenbezorger werden door Toos met veel geblaf begroet, want daar kreeg ze altijd een koekje en een knuffel van. Haar zussen wisten al snel dat ze achter Toos aan moesten rennen, dan kregen zij ook wat.

Een klok hadden we niet nodig, Toos liet door te blaffen weten wanneer het etenstijd was, of koffietijd (koekje!). De hele buurt kon horen dat de baas thuiskwam van het werk, Toos stond
hem luid blaffend op te wachten, ze was per slot van rekening baasjes meisje.

’s-Ochtends mocht ze altijd even bij vrouwtje op bed liggen. Nog even knuffelen en dan opstaan, eten en samen met haar zusjes wandelen.

Maandag 6 maart was Toos was sloom en ziekjes, ze had ook pijn in haar buik. Voor de zekerheid naar de dierenarts, die dacht aan een virus. Vrouwtje zei tegen de dierenarts: vandaag is Toos precies 14.5 jaar geworden, wij willen haar graag nog langer bij ons houden.
In de loop van de avond en nacht werd Toos steeds zieker, we hadden een matras bij de bench gelegd om in haar buurt te zijn. Ze ging zienderogen achteruit.
Dinsdagochtend konden we al snel bij de dierenarts terecht. Die maakte een echo van haar buik en daaruit bleek dat het helemaal mis was. Om verder lijden te voorkomen hebben wij haar in laten slapen.

Wij hebben bijna 14.5 jaar van Toos mogen genieten en oh, wat missen wij haar.

Herman en Karin Buiting
Marie en Anna