Quinty *21-07-2008 †09-03-2022
In Memoriam: Quinty
In september 2008 kwam Quinty bij ons; onze 2e beagle.
Ze was één van de 6 pups uit een nestje bij Beagle kennel: ‘Of Geable’s Pride’ van Annelies en Rikie van Beersum uit Duiven.
Er waren meer liefhebbers voor deze pup. Maar Annelies had al gezien dat deze pup veel aandacht vroeg en zeer ondernemend was…. Aangezien wij al ‘ervaring’ hadden met een beagle werden wij de gelukkige nieuwe eigenaars.
Ik heb nog vaak aan de woorden van Annelies moeten denken. Wàt een hond….! Met 2 man sterk konden we haar de eerste jaren nauwelijks de baas. Zo ondeugend en druk. Alles werd gesloopt, kussens, speeltjes en dekens. Ontelbare keren lag de kamer of bench vol met vlokken schuim. Of ze zat bovenop de eettafel naast een omgegooide bloemenvaas met kapotgebeten tulpen…..
Eten, eten, eten…: ook dingen die niet voor een hond bestemd zijn: een doos chocolade; een vetbolletje in een netje voor vogels; een pantykousje. Meerdere keren zijn we met spoed naar de dierenarts gegaan voor een braakmiddel, in de hoop dat alles er weer uitkwam.
Vaak moesten we ook lachen om haar streken. Was de theedoek ineens uit de keuken verdwenen; lag hij achter in de tuin onder een struik. Soms was ze ontsnapt naar de zolder en was daar heerlijk aan het snuffelen. Of ze lag plat op de eetkamerstoelen onder de eettafel, zodat wij haar niet konden vinden.
Toen Quinty 3 jaar was kwam er nog een 2e beagle bij: Floortje, ook afkomstig van Annelies. Een heel ander karakter. Rustig haar eigen gangetje gaand. Samen werden het dikke vriendjes.
Quinty is een paar keer erg ziek geweest, maar gelukkig kwam ze er altijd weer bovenop.
In 2020 bleek zij een vergroot hart te hebben. Ze kreeg hartmedicijnen en plastabletten. Daar heeft ze het nog een paar jaar goed op gedaan. Dagelijks nog 2 kleine rondjes lopen. Altijd vrolijk met een zwaaiende staart gingen we op pad.
En ineens op maandagmorgen kwam ze niet meer uit de mand. Wilde niet meer eten en drinken. Zakte door haar poten en begon te hijgen. Wij hoopten nog op een opleving, maar dat gebeurde niet. De dierenarts kon niets meer doen.
2 dagen later hebben we haar op 9 maart 2022 bij de dierenarts laten inslapen. Floortje was erbij.
Toen Quinty dood op een dekentje lag heeft Floortje haar hele kopje en oren afgelikt. En toen was het goed. Eenmaal thuis heeft ze niet meer naar Quinty gezocht. Heel bijzonder!
Ondanks dat wij nog een beagle in huis hadden, was het ineens heel erg stil. Dat was erg wennen.
Quinty is gecremeerd en een gedeelte van de as is bij ons in het bos op een mooi plekje uitgestrooid. Het bos waar we bijna 14 jaar samen hebben gewandeld. Een klein urntje staat thuis bij een mooie foto. Onze Quinty, een hond om nooit te vergeten….!
Jan en Silvia Wassink en Floortje
